Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Ζυράννα Ζατέλη .

Είδα εχθές - στην τηλεόραση - μία συνέντευξη της Ζατέλη . Είναι σα νά ΄χη βουτήξει το κεφάλι της σ'ένα κουβά με βραστή κόκκινη μπογιά - όπως βάφουνε τα μάλλινα . Μου αρέσει η εικόνα της . Αυτό το κόκκινο στα μαλλιά, στα χείλη - κόκκινο του ξεραμένου αίματος - στα νύχια , ξέρω τι είναι . Είναι το κλειδί του σπιτιού της . Το σπίτι που γράφει - όχι το άλλο που τρώει και κοιμάται .

( Κανονικά - η ανάγνωση θα 'πρεπε να βάφη κόκκινο τον αναγνώστη . Να έχη τα συμπτώματα της βαριάς αλεργίας ).



Τ'αφήνω αυτό να πώ κάτι άλλο .
Η Ζατέλη - στην συνέντευξή για την οποία μιλάω - είπε ένα σωρό αηδίες - κοινότοπα πράγματα - ξεπερασμένα ψεύδη . Οτι τάχα οι ήρωες των βιβλίων τους έχουνε την δική τους ζωή, ότι αυτοί οδηγούνε το βιβλίο εκεί που αυτοί θέλουνε - και τα γνωστά παρόμοια . Τα 'χουμε ακούσει χιλιάδες φορές - συμβολισμοί και τελετές που δεν έχουνε πιά καμία δύναμη . Αέρας κοπανιστός .

Υπάρχει και κάτι τρομακτικό στην υπόθεση .
Η Ζατέλη έχει κατασκευάσει έναν κόσμο συνεχή και συνεκτικό - έναν κόσμο που αναγνωρίζει την δημιουργό του . M' αυτό θέλω να πω : - η Ζυράννα Ζατέλη γράφει καλά - γράφει ξεχωριστά .

Ενας μεγάλος συγγραφέας.
Και λοιπόν ; ! Να γράφης : σιγά το ταλέντο .

3 σχόλια:

  1. Συγνώμη, αλλά νομίζω πως κάνετε λάθος. Βασικά πέφτετε σε αντιφάσεις. Από τη μια λέτε πως "Η Ζατέλη έχει κατασκευάσει έναν κόσμο συνεχή και συνεκτικό - έναν κόσμο που αναγνωρίζει την δημιουργό του", αλλά από την άλλη χαρακτηρίζετε αέρα κοπανιστό τη δήλωσή της, ότι τα βιβλία και οι χαρακτήρες πάνε το συγγραφέα όπου θέλουν.
    Όμως αυτό ισχύει. Ο συγγραφέας,ο καλός συγγραφέας δημιουργεί τον κόσμο του και τους ήρωές του και από εκεί και έπειτα εκείνοι αρχίζουν να λειτουργούν με βάση τους φυσικούς νόμους που έχει ορίσει ο συγγραφέας και τους οποίους είναι δύσκολο να παραβεί. Δε λέω ότι δεν τους ελέγχει καθόλου αλλά για παράδειγμα αν ένας διαρκώς καταθλιμμένος ήρωας δεν μπορεί σε κάποια στιγμή του βιβλίου να είναι μες την καλή χαρά, χωρίς λόγο και χωρίς να εξυπηρετεί την πλοκή...
    Και κάτι τελευταίο σχετικά με το "Σιγά το ταλέντο". Το έχετε επιχειρήσει ποτέ στα σοβαρά να γράψετε; Εγώ πάντως ναι και είναι εξαιρετικά δύσκολο. Πρέπει να είσαι από άλλη στόφα για να γίνεις συγγραφέας, να έχεις και την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στους αναγνώστες και στους ήρωές σου. Το να είσαι συγγραφέας συνεπάγεται και πολλά άλλα τάλαντα, ίσως και αδυναμίες.
    Συνεπώς, όχι δεν είναι απλό να είσαι συγγραφέας.
    Είναι ένα από τα μεγαλύτερα χαρίσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε μαθε πρωτα ελληνικα κ μετα κανε κριτική.Ζωον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. οταν θα πεθάνει θα είσαι και εσυ ενας απ'αυτούς που θα πεις τη λάτρευα!!! τοσο κενος εισαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή