Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

Η άγρια πανίδα του Φιλοπάππου

Η χθεσινή [11 Σεπτεμβρίου 2005· τὸ παρὸν ἐγράφη πρὸ 4 ἐτῶν] εξερεύνηση στον λόφο του Φιλοπάππου απέδωσε πολλές ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις.

Κατ' αρχάς, ένας ήλιος, αρκετά γνωστός, από τα δρομάκια του Πικιώνη:


Εκείνο όμως που μέ εντυπωσίασε, και δεν ήξερα, ήταν η πανίδα. Στις ανεξερεύνητες, λοιπόν, περιοχές του λόφου του Φιλοπάππου, κυκλοφορούν άγρια ζώα! Είδα εχθές, ούτε λίγο ούτε πολύ, πέντε (5) χελώνες!

Χελώνα 1:



Χελώνες 2-3: Εδώ έγινε χελωνοπόλεμος. Η επιθετική χελώνα έδινε κουτουλιές στην πιο αδύναμη, η οποία κρυβόταν μέσα στο καύκαλό της για να αποφύγει τα χτυπήματα. Μόλις έστριβε λίγο, προσπαθώντας να διαφύγει, έτρεχε και η άλλη, μη αφήνοντάς την να ξεφύγει, παραμονεύοντας στο μπροστινό άνοιγμα του καυκάλου της αμυνόμενης χελώνας και περιμένοντας να βγάλει η αμυνόμενη το κεφάλι της για να τήν κουτουλήσει. (Στην τελευταία φωτογραφία, ο λαιμός τεντώνεται και το κεφάλι ρίχνει κουτουλιά.) Γενικώς, μία μονομαχία χελωνών έχει ολόκληρη στρατηγική και μπορεί να κρατήσει όλη την ημέρα. Μη διατεθειμένος όμως εγώ να περιμένω, και θέλοντας να γλυτώσω την ταλαίπωρη χελωνίτσα που έτρωγε τις κουτουλιές, πήρα την οξύθυμη και την μετέφερα παραπέρα, δίνοντας τέλος στην μονομαχία.




Η στιγμή της επίθεσης. Η χελώνα δεξιά χτυπά την άλλη τεντώνοντας ξαφνικά και με δύναμη το κεφάλι της:


Στην συνέχεια, ακόμη δύο χελώνες! Χελώνες 4 και 5:



Η περιήγηση κάπου εκεί πήρε τέλος. Τελικώς, έφθασα σε ένα κρυφό, μυστηριώδες εκκλησάκι. Το εκκλησάκι αυτό βρίσκεται πίσω από τον «Διόνυσο», σε μέρος που δύσκολα φαίνεται.


Πίσω, λοιπόν, από πάρκινγκ, μαγειρεία, εστιατόρια, και λοιπούς τερατώδεις βωμούς και θυσιαστήρια του αδηφάγου καταναλωτισμού, βρίσκεται κρυμμένο, τα τελευταία 89 χρόνια συμφωνα με την πλάκα, ένα μικρό εκκλησάκι - ένας μυστικός τόπος δύναμης, αφανής για τα μάτια του αδηφάγου πλήθους.


Η αφιερωματική πλάκα στο εκκλησάκι: «Εν τούτωι νίκα. Τωι σώσαντι το Έθνος Βασιλεί των Ελλήνων Κωνσταντίνωι ΙΒ' αφιερούται ο ναός ούτος υπό του οικοδομήσαντος Σπ. Κουρούση εν έτει 1916.»


Εδώ λοιπόν η εξερεύνηση τελείωσε, αλλά, εκτός από την άγρια πανίδα του Φιλοπάππου, έχω άλλα δύο άγρια ζώα να παρουσιάσω.

Το πρώτο βρίσκεται σε τοίχο σπιτιού της Πλάκας:


Το δεύτερο είναι ένα άγριο (μα πολύ άγριο) σκαθάρι:


Το μεταποιημένο αυτό κλασσικό Φολκς-Βάγκεν (φωτ. 14-8-2005) βρίσκεται στην οδό Τσάμη Καρατάσου, στην Γαργαρέττα, εδώ και χρόνια, στην ίδια πάντοτε θέση. Δεν τό έχω δει ποτέ να κινείται, παρά το ζόρικο και αιμοβόρικο της όψης του. Αλλά πού ξέρει κανείς, μπορεί καμμιά φορά να θυμώσει, σαν την χελώνα υπ' αριθμ. 2.